беларускі кампазітар, заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР, член Саюза кампазітараў СССР
Пукст Рыгор Канстанцінавіч (27 лістапада 1900 — 11 лістапада 1960) — беларускі кампазітар, заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР (1955), член Саюза кампазітараў СССР з 1932 года. Узнагароджаны ордэнам “Знак Пашаны” і двума медалямі СССР.
Рыгор Канстанцінавіч Пукст нарадзіўся 27 лістапада 1900 года ў Гомелі ў сям’і чыгуначніка. Пасля заканчэння тэхнічнага вучылішча ён працаваў спачатку слесарам, а затым машыністам у лакаматыўным дэпо. З дзяцінства захапляўся музыкай, спяваў у хоры, іграў аркестры народных інструментаў Гомельскага клуба чыгуначнікаў. Самастойна авалодаўшы пачатковымі музычнымі ведамі, неўзабаве стаў кіраўніком самадзейных музычных калектываў. Пачынаючы з 1921 года, паралельна з працай у самадзейнасці выкладаў вакал у чыгуначных школах Гомеля. Асабіста падрыхтаваўшыся да іспытаў, Рыгор Канстанцінавіч ў 1923 годзе паступіў у Маскоўскую дзяржаўную кансерваторыю, якую скончыў у 1928 годзе (тэарэтычныя дысцыпліны ён вывучаў у прафесара Г.Каниуса). Пасля заканчэння кансерваторыі Пукст каля трох гадоў выкладаў тэорыю музыкі ў Омскім музычным вучылішчы, а ў 1932 годзе вярнуўся ў родны Гомель, дзе сумяшчаў выкладчыцкую працу ў музычным вучылішчы з актыўнай творчай дзейнасцю.
У першыя дні Вялікай Айчыннай вайны кампазітар увайшоў у склад франтавой канцэртнай брыгады Беларускай дзяржаўнай філармоніі, праз некаторы час у сувязі са спыненнем дзейнасці брыгады быў накіраваны ў Свярдлоўск. Затым быў прызначаны ў Каменск-Уральскі на пасаду музычнага кіраўніка клуба будаўнікоў. З 1943 года Р.Пукст — загадчык музычнага аддзела ўпраўлення па справах мастацтваў пры Савеце Народных Камісараў БССР у Маскве, па вяртанні ў вызвалены ад фашысцкай акупацыі Мінск — выкладчык Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі, музычнай школы і вучылішча. З 1952 года Р. Пукст працаваў хормайстрам, а затым мастацкім кіраўніком музычнага вяшчання Беларускага Радыё.
Музычная спадчына Р. Пукста ўключае ў сябе вялікую колькасць твораў самых розных жанраў. Сярод іх: оперы «Машэка» (1946), «Марынка» (1955), «Свіцязянка» (1960); 6 сімфоній; кантата «а хто там ідзе?«(1958); першая і другая сюіты на тэмы беларускіх народных песень; фантазія на тэму беларускай народнай песні» Перапёлачка ” (1947); рамансы і інш.ён аранжыраваў беларускія народныя песні, творы самадзейных кампазітараў, быў аўтарам музыкі да кінафільмаў і спектакляў, а таксама аўтарам значнай колькасці папулярных вакальных твораў і апрацовак беларускіх народных песень для хору. Творы Г. К. Пукста сталі неад’емнай часткай нацыянальнай музычнай спадчыны.
